Rozemarijn (dentrolívano)

Deze fijne stukjes rozemarijnblad zijn gereed voor gebruik. Ze hebben een aangename, krachtige smaak die ze het liefst lang vasthouden. Geef rozemarijnblaadjes de tijd om door een gerecht opgenomen te worden, en bak ze gerust mee! 

In veel tuinen staat de winterharde rozemarijn met zijn altijd groene ‘naaldjes’. Het zijn gekrulde leerachtige blaadjes, groen aan de bovenkant, grijzig aan de onderkant. De blaadjes zijn zo stevig dat ze goed bestand zijn tegen bakken en grillen. Ze zijn dan ook een geliefd kruid in gebakken aardappeltjes, gegrild vlees en wild.

Verse rozemarijnblaadjes zijn te hard en te taai om te eten, zeker de oversized blaadjes uit de tuin. Gebruik een scherp mes om de blaadjes fijn te snijden, maar sla niet aan het hakken, want dan komt een sterk bittere smaak naar boven, het verdedigingsmechanisme van menig plant.

Merk op hoe fijn van structuur deze gedroogde blaadjes van het eiland Kreta zijn. Ze zijn afkomstig van wilde planten met in vergelijking tot de tuin-rozemarijn ragfijne blaadjes. Deze worden na het oogsten van de stengels geritst en daarna in kleine stukjes gesneden, zodat ze prima eetbaar zijn. De oogst vindt plaats voordat de rozemarijn bloeit, wanneer het blad het smaakvolst is.

Rozemarijn is een plant uit de familie van de lipbloemigen, net als oregano en tijm. Het groeit van origine in het Middellandse zeegebied en werd al in de Oudheid als kruid gebruikt. Het kwam in de derde eeuw - de Han-dynastie - in China terecht, en vele eeuwen later ook in Amerika. Rozemarijn wordt dan ook niet alleen in de Italiaanse en Griekse keuken gebruikt, maar ook in Chinese en de Latijns-Amerikaanse keuken.

Net als tijm is rozemarijn een krachtig kruid, zeker deze uit het wild geplukte soort. Maar anders als bij tijm hoef je niet zo beducht te zijn voor overdosering en verdringing van andere smaken. De reden hiervoor is de al genoemde leerachtige textuur van het blad, die er voor zorgt dat het blad zijn smaak moeilijk af geeft, met andere woorden de smaak aan zich houdt. 

Geur en smaak

De smaak en geur van rozemarijn worden bepaald door α- en β-pineen (dennenhars), borneol (balsamico), camphor en campheen (kamfer) en limoneen (citrus).

Gebruik

De smaak van gedroogde rozemarijn komt het best tot in recht wanneer de blaadjes de tijd hebben gekregen hun smaak af te geven. In dit geval is dat maar beperkt het geval door de leerachtige blaadjes. Ze kunnen goed tegen verhitting. Voeg ze gerust toe aan een gerecht dat gebakken of gegriid moet worden. 

Naat de klassieke toepassingen waarbij rozemarijn lang wordt meegekookt, kun je het ook gebruiken is snelle bereidingen, zelfs in wokgerechten. Interessant is het om rozemarijn op een alternatieve manier te gebruiken, zoals in reducties (veel warmte in een korte tijd), of in de vorm van een infusie (met suikersiroop) die je gebruikt bij fruitige chutneys of hartige jam. Balsamico-jam bijvoorbeeld.

Wilde rozemarijn kan uitstekend gecombineerd worden met oregano, tijm, basilicum en venkelzaad.

Recepten:

Gefrituurde selderijreepjes - ourfood

Kenmerken:

• 100% gedroogd blad van de Rosmarinus officinalis
• wildpluk, handmatig geoogst (geritst)
• oorsprong: Griekenland (Kreta)

Assortiment

• verkrijgbaar in glas en stazak (geen proefbuisjes)
  
• glazen potje bevat 30 gram
• stazakjes met een inhoud van tot 30 tot 150 gram
• grotere hoeveelheden op aanvraag

Geschenkverpakking

• het potje is leverbaar in een smaakvolle cadeauverpakking, bestaande uit een kubusdoosje gevuld met zwart vloeipapier
• voor een overzicht van onze geschenkverpakkingen verwijzen we naar de rubriek geschenkverpakkingen

Bewaren:

• bewaar uw rozemarijn peper in gesloten verpakking
• bij voorkeur bewaren op een donkere, droge en koele plaats
• tenminste houdbaar tot november 2025 (11-2025)
• deze houdbaarheidsdatum is een indicatie

Batchnummer

Het batchnummer helpt ons te traceren uit welke toelevering een artikel afkomstig is. Het staat vermeld op de pakbon en de factuur